Μεγαλώνοντας με κατοικίδιο ζώο
Σε πολλές μελέτες πλέον πιστοποιείται ότι η συνύπαρξη ενός παιδιού με ένα κατοικίδιο είναι ευεργετική τόσο όσον αφορά στη σωματική του υγεία όσο και στην ψυχολογική του κατάσταση. Φαίνεται ότι τα παιδιά που συμβιώνουν με κατοικίδια ζώα από τον πρώτο χρόνο ζωής παρουσιάζουν μικρότερη επίπτωση σε αλλεργίες και βρογχικό άσθμα μετέπειτα στην παιδική τους ηλικία. Η σταδιακή έκθεση σε αλλεργιογόνα, όπως είναι για παράδειγμα το τρίχωμα του σκύλου, δρα ως προστατευτική ασπίδα. Επίσης, παιδιά που μεγάλωσαν με κατοικίδια ζώα φάνηκε να παρουσιάζουν λιγότερες λοιμώξεις, σε μελέτες.
Η συνύπαρξη ενός παιδιού με ένα ζώο τα κάνει πιο υπεύθυνα και ώριμα, διότι καλούνται να φροντίζουν τις βασικές του ανάγκες. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τις ανάγκες μιας άλλης ζωής. Αναπτύσσονται κοινωνικά και μαθαίνουν να αναγνωρίζουν καλύτερα τα συναισθήματά τους. Γίνονται πιο δραστήρια, αφού περνούν αρκετές ώρες παίζοντας με το κατοικίδιο, αναζητώντας βόλτες σε πάρκα κτλ. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδιο ζώο νιώθουν πιο έντονο το αίσθημα της ασφάλειας, έχοντας καθημερινά ένα πιστό φύλακα, ενώ μαθαίνουν να είναι πιο δοτικά.
Όσον αφορά στη σωστή ηλικία απόκτησης ενός κατοικίδιου ζώου, ουσιαστικά δεν υπάρχει ιδανική ηλικία. Συστήνεται όμως, το παιδί να είναι άνω των 3-4 ετών, ώστε να έχει αυτονομηθεί και μπορεί να καλύψει κάποιες ανάγκες μόνο του. Το σημαντικότερο κριτήριο είναι ο βαθμός της υπευθυνότητας που έχει αναπτύξει ένα παιδί ώστε να μπορέσει να αναλάβει τμήμα της φροντίδας του κατοικίδιου. Επίσης, το παιδί θα πρέπει να είναι σε θέση να περιποιηθεί το ζώο, χωρίς να κινδυνεύει το ίδιο, να τηρεί βασικούς κανόνες υγιεινής, να μην βάζει τα χέρια του στο στόμα του κατά την περιποίηση του ζώου. Ορισμένα ζώα, όπως, χελώνες, βάτραχοι, μικρά κοτοπουλάκια και τα παπάκια μπορεί να είναι φορείς μετάδοσης μολυσματικών νοσημάτων, όπως η σαλμονέλα.
Ο ερχομός του νεογέννητου μωρού δεν αποτελεί λόγο απομάκρυνσης του κατοικίδιου από το σπίτι. Είναι απαραίτητη βέβαια, η λήψη κάποιων προστατευτικών μέτρων, όπως πλύσιμο χεριών, εμβολιασμός και έλεγχος του κατοικίδιου (απαραίτητος σε κάθε περίπτωση) και επίβλεψη από τους γονείς.
Κατερίνα Κατσιμπάρδη, MD, PhD
Παιδίατρος
Διδάκτωρ Ιατρικής ΕΚΠΑ
Σημείωση: Συστήνεται τακτική παιδιατρική παρακολούθηση. Το άρθρο περιλαμβάνει γενικές πληροφορίες και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλευόμαστε τον Παιδίατρο.
