Η πιπίλα και τα δοντάκια του

Τα μωρά γεννιούνται με το αντανακλαστικό του θηλασμού. Είστε πολλές οι μανούλες άλλωστε, που θα θυμάστε εκείνο τον υπέρηχο που κάνατε και είδατε το μικρούλι σας να έχει το δάχτυλο στο στόμα! Η πιπίλα είναι το πρώτο και πιο αγαπημένο αξεσουάρ που θα «διαλέξει» το μωρό σας και όχι αδικαιολόγητα.

Οι ψυχολόγοι μας διαβεβαιώνουν πως η πιπίλα είναι ένας πολύ σημαντικός «φίλος» για το μωράκι σας, αφού όταν την πιπιλάει, εκκρίνονται στον οργανισμό του ενδορφίνες, που είναι οι «ορμόνες» που δημιουργούν καθησυχασμό μέσα από μια έντονη ευφορία. Αυτά τα συναισθήματα μπορούν να το βοηθήσουν να περάσει πιο εύκολα, από τις δύσκολες μέρες τον κολικών, μέχρι και να το βοηθήσουν να κοιμάται πιο εύκολα καθημερινά.

Η πιπίλα, όμως, εξυπηρετεί και άλλο σκοπό. Σε συζητήσεις με άλλες μαμάδες θα δείτε ότι ο χρόνος που χρειάζεται το μωρό σας για να ικανοποιήσει το ένστικτο του θηλασμού μπορεί να διαφέρει από τα άλλα μωράκια. Ο μη τροφικός θηλασμός, όπως λέγεται ο θηλασμός που ξεπερνάει τον χρόνο που διατρέφονται, είναι ένα κοινό φαινόμενο και οδηγεί στον θηλασμό του δακτύλου ή της πιπίλας.

Και εδώ μπαίνει το ερώτημα…  θηλασμός του δακτύλου ή πιπίλα? Η πλειοψηφία των παιδιών θα σταματήσουν πριν την ηλικία των τεσσάρων το πιπίλισμα είτε του δακτύλου, είτε της πιπίλας. Υπάρχουν όμως και παιδάκια που δυσκολεύονται περισσότερο στο να αποβάλουν αυτή τη συνήθεια. Επειδή εσείς δεν μπορείτε να γνωρίζετε εκ των προτέρων σε ποιά κατηγορία ανήκει το μωρό σας, οι περισσότεροι γιατροί θα σας προτείνουν τη λύση της πιπίλας για δύο λόγους… κόβεται πιο εύκολα και αν η χρήση της είναι μακρόχρονη, δημιουργεί λιγότερα προβλήματα στα δοντάκια του. Βέβαια η επιλογή μπορεί να μην είναι πάντα του γονέα! Το μωρό σας μπορεί να σας δείξει από πολύ νωρίς τον μπριόζικο χαρακτήρα του και παρά τις οποιεσδήποτε προσπάθειες να το μάθετε να χρησιμοποιεί πιπίλα, να προτιμά τον θηλασμό του δακτύλου.

Πότε και πώς πρέπει να «κόψουμε» την πιπίλα;

Όπως είπαμε και παραπάνω αυτό που μπορεί να μας δημιουργήσει πρόβλημα αν το πιπίλισμα συνεχιστεί μετά την ηλικία των τεσσάρων, είναι οι τυχόν παραμορφώσεις των δοντιών ή των γνάθων. Αν η συνήθεια κοπεί έγκαιρα, τυχόν παραμορφώσεις θα διορθωθούν μόνες τους με την ανάπτυξη του παιδιού, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, οι παραμορφώσεις κινδυνεύουν να γίνουν μόνιμες, με δύσκολη, επίπονη και ακριβή σε αρκετές περιπτώσεις θεραπεία.

Πιπίλα

Τα δύσκολα, και όχι σε τόσο σπάνιες περιπτώσεις, είναι το πώς θα κόψουμε την πιπίλα. Οι οδηγίες είναι απλές, αν και δύσκολες στην εφαρμογή. Το παίρνετε απόφαση και δείχνοντας σθένος χαρακτήρα, την πετάτε στα σκουπίδια! Το μικρό σας θα κλάψει, θα έχει νεύρα, θα του φταίνε όλα και τίποτα δεν θα μπορεί να την αντικαταστήσει και να το παρηγορήσει. Αυτά για λίγες μέρες. Κάντε υπομονή, ακόμα και να το βλέπετε να υποφέρει που σε κανέναν γονέα δεν αρέσει κάτι τέτοιο, μην υποκύψετε στον πειρασμό να του την δώσετε ούτε και για λίγη ώρα, γιατί πριν το καταλάβετε θα γυρίσετε στη χρήση που έκανε πριν. Μπορείτε να σκεφτείτε μια ωραία ιστορία, για το γιατί δεν μπορεί να έχει πια την πιπίλα του όπως, ότι η καλή νεράϊδα που προσέχει όλα τα παιδάκια είδε πόσο μεγάλωσε και πόσο καλό παιδί είναι και πήρε τις πιπίλες του για να τις πάει στα μωράκια που δεν έχουν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ακόμα τον Άγιο Βασίλη αν είναι κοντά στα Χριστούγεννα ή ακόμα και τον αγαπημένο του παιδικό ήρωα. Φροντίστε να την έχετε αντικαταστήσει για την ώρα του ύπνου, περίπου ένα μήνα πριν του την κόψετε, με ένα καινούργιο αγαπημένο αντικείμενο που θα επιλέξει μόνο του (πχ. κουκλάκι, κουβερτούλα, παιχνίδι) για να το βοηθάει, αφού ειδικά αυτή η ώρα είναι που θα σας την ζητάει περισσότερο από όλη την μέρα. ΜΗΝ του τη θυμίζετε! Δεν χρειάζεται να του λέτε συνέχεια τι καλό παιδί είναι και πόσο καλά τα έχει καταφέρει με το να μη τη χρησιμοποιεί. Απλά η πιπίλα δεν υπήρξε ποτέ!

 Δάχτυλο

Αν νομίζετε ότι ήταν δύσκολο να κόψετε την πιπίλα, ρωτήστε γονείς που τα μικρά τους χρησιμοποιούν το δάχτυλο. Το να κόψετε το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι μια ακόμα πιο δύσκολη διαδικασία αφού δεν μιλάμε για ένα «ξένο» σώμα που μπορείτε απλά να απομακρύνετε από το μωρό σας. Το σημαντικότερο σε αυτή την διαδικασία είναι να προσέξετε την προσέγγισή σας στο όλο θέμα. Μην είστε αυστηροί μαζί του και μην του δημιουργείτε ενοχές. Η προσέγγισή σας θα πρέπει να είναι η συζήτηση και όχι το μάλωμα. Παλαιότερες πρακτικές που θέλανε δέσιμο του χεριού, πιπέρι ή ακόμα χρήση γαντιών, δεν ενδείκνυνται αφού μπορεί να δημιουργήσουν πολύ εύκολα άσχημα και ενοχικά συναισθήματα και δεν είναι πάντα επιτυχείς.

Η μέθοδός σας θα πρέπει πρώτα να εστιαστεί στη διάρκεια της μέρας και μετά στις βραδινές ώρες. Παίξτε μαζί του και κάντε όλη τη διαδικασία μια συνεχή επιβράβευση. Φτιάξτε έναν πίνακα με αυτοκόλλητα χωρισμένο σε μέρες και βάλτε ένα μεγάλο έπαθλο για το Σαββατοκύριακο αν έχει συμπληρώσει τον επιθυμητό αριθμό από αυτοκόλλητα στο τέλος της εβδομάδας. Παράλληλα, κατά τις βραδινές ώρες μπορείτε να παρακολουθείτε, όσο αυτό είναι εφικτό, τον ύπνο του και να του απομακρύνετε το δάχτυλο από το στόμα με ήρεμες κινήσεις για να μην το ενοχλήσετε.

Υπομονή και καλή τύχη!!

 Τι πρέπει να προσέχετε στην πιπίλα του

Όπως θα αντιληφθείτε σύντομα, υπάρχουν πολλά είδη πιπίλας στα καταστήματα και θα πρέπει να κάνετε μια μικρή έρευνα πριν αγοράσετε. Ακόμα θα δείτε ότι το μικρό σας μπορεί να έχει και κάποια προτίμηση ως προς το είδος του υλικού από το οποίο θα είναι φτιαγμένη, και αφού θα την χρησιμοποιεί αρκετά θα πρέπει να είναι η καταλληλότερη για εκείνο. Υπάρχουν πιπίλες σιλικόνης, καουτσούκ, στρογγυλές και ασύμμετρες… καλό θα ήταν να μιλήσετε με τον παιδίατρό σας για να σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποια είναι η κατάλληλη για το μικρό σας. Για να είναι ωστόσο η πιπίλα του ασφαλής θα πρέπει να προσέξετε τα ακόλουθα:

• Προτιμήστε μια πιπίλα που να έχει εξωτερικό πλαστικό με καμπυλότητα που να ταιριάζει στο στοματάκι του και να είναι εφοδιασμένο με τρυπίτσες, για να διασφαλίσετε ότι η περιοχή γύρω από το στόμα αερίζεται καλά, ώστε να μην του προκαλεί ερεθισμούς και να αποφύγετε τον κίνδυνο ασφυξίας.
• Θα πρέπει η κατασκευή της να είναι ανθεκτική ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να σκιστεί και φύγουν μικρά κομμάτια με το μάσημα, που θα καταπιεί το μωρό σας.
• Να είναι πάντα καθαρή και αποστειρωμένη πριν του τη δώσετε. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει πόρος που συνδέει το στόμα με το αυτί με αποτέλεσμα πολλές ωτίτιδες να σχετίζονται με τη χρήση μιας πιπίλας που είχε μικρόβια. Αν η πιπίλα του πέσει κάτω, μην τη βάζετε στο στόμα σας πριν του τη δώσετε πάλι πίσω, αφού μπορεί να του μεταδώσετε μικρόβια. Γι’ αυτό να έχετε πάντα στη τσάντα σας παραπάνω από μία πιπίλες.
• Μη στερεώνετε την πιπίλα στο καροτσάκι ή στα ρούχα του μωρού, με κορδόνι ή κορδέλα γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πνιγμού, ειδικά σε βρέφη και ιδιαίτερα την ώρα του ύπνου τους.